Alarmbel na boom prostitutie in Aussie mijngebieden

De happy hookers van de 'coal girls' - naar kool(mijn), woordspeling met de Engelse term voor prostituee 'call girl' - worden ze genoemd. De meiden die tot 2.000 AUD of een goeie 1.500 euro per dag opstrijken in de Australische gebieden waar de mijnindustrie welig tiert. Ter vergelijking: de mijnwerkers zelf moeten voor dat bedrag een week werken. In ons land doen de meeste bedienden er minstens een maand over.

Ze komen en ze gaan, de hoertjes die geld als slijk verdienen aan de mond van de mijnen. Soms vliegen ze zelfs over van Nieuw-Zeeland naar de Australische staten Queensland en West-Australië. Op amper één of twee dagen rijven ze dan ook een Australisch weekloon van een mijnwerker binnen.

Maar die nieuwe boomende seksindustrie heeft ook een keerzijde. Er zijn geen regels en daarom wordt meteen ook de alarmbel geluid. Gevreesd wordt voor de gezondheid en de veiligheid van de dames. Ook het aantal besmettingen met seksueel overdraagbare ziektes riskeert fel toe te nemen bij de klanten en hun partners.

Over-en-weer-hoertjes
Het succes van de over-en-weer-hoertjes is niet moeilijk te verklaren. De mijnwerkers zijn vaak wekenlang van huis weg en zien hun seksuele noden daardoor enkel nog gelenigd door de prostituees. De publieke dames verblijven zelf een paar dagen of weken in een hotel, motel of op een camping en vliegen dan weer naar huis om de volgende mijnhalte aan te doen. Eén hoertje maakte zelfs gebruik van een lange limousine die dienst deed als mobiel peeskamertje op openbare campings.

De dames zetten advertenties in de krant wanneer ze arriveren als 'nieuw' meisje. Daar komen dan heel wat klanten op af. Voor 250 AUD per uur (190 euro) kunnen die in een vakantiehuisje op een camping aan hun trekken komen. Een hoertje getuigt in de Sunday Mail dat ze zo op drie weken tijd 16.000 AUD (12.000 euro) verdiende.